F. 1. Yüksek, yüce yer. 2. Osmanlı'da yüksek bir mülkî rütbe.

1. Büyük başlı bir doğan çeşidi, çakır doğan. 2. Büyük, iri. 3. Gürbüz, şişman. 4. Çocuk bakıcısı.

Küçük bey.

Anadolu'da evlerde oda kapılarının üzerinde bulunan oyuk, hücre.

1. Parıldayan, parlak. 2. Mezarı Sofya'da bulunan Eski Türk erenlerinden.

Kuzey Kafkasya'da yaşayan bir Türk boyu. Kıpçakların bir kolu ve bunlara mensup kişi.

1. Işık, parlayış. 2. Süslü, güzel, parlak. 3. Şimşek

1. Esmer, karaşın. 2. Üzüm veya meyve ağaçları dizisi. 3. Sabanın toprakta açtığı iz. 4. F. Bârân ise yağmur anlamına gelir.

Asıl adı Hızır Reis olan Hayrettin Paşa'ya Avrupalıların verdikleri lakap. Kızıl Sakal anlamına gelir. (Barba=Kızıl - Rossa=Sakal)

1. Bütün, hep. 2. Göğüs. 3. Güç, kuvvet.